آموزش مربیگری فوتبال و فوتسال و داوری

كارلو آنچلوتی در 10 ژوئن سال 1959در رگولو در ایتالیا متولد شد.

فوتبال را در 17 سالگی در تیم پارما آغاز كرد. در سال 1979 به آ. اس. رم پیوست و با این تیم یك بار قهرمان لیگ و چهار بار قهرمان جام حذفی ایتالیا شد و در آنجا بود كه تبدیل به یك بازیكن ثابت شده و ملی‌پوش شد. بین سال‌های 1984 تا 1987 به عنوان كاپیتان، تیمش را در میدان رهبری می‌كرد. بلافاصله پس از آن، از 1987 تا 1992 برای میلان بازی كرد. او متعلق به تیم اسطوره‌های میلان است كه در سال های 1989 و 1990 قهرمانی جام باشگاه‌های اروپا را كسب كردند.

تیم ملی

آنچلوتی در مجموع 26 مرتبه پیراهن تیم بزرگسالان ایتالیا را به تن كرد. پس از انجام 7 بازی برای تیم ملی زیر 21 سال و تیم ملی المپیك، برای  اولین مرتبه در تاریخ 6 ژانویه 1981 در برابر تیم ملی فوتبال هلند به میدان رفت (1 : 1). او در جام جهانی 1986 مكزیك و جام ملت‌های اروپا در سال 1988 در آلمان نیز حضور داشت و نامش در فهرست اسامی بازیكنان جام جهانی 1990 در كشورش ایتالیا هم كه این تیم به مقام سوم جهان رسید، دیده می‌شد.

فعالیت به عنوان مربی

پس از دوران موفقیت‌آمیز بازی، آنچلوتی تصمیم گرفت به عنوان مربی كار كند. ایستگاه اول او به عنوان مربی، تیم ملی ایتالیا بود. او در آنجا بین سال‌های 1992 و 1995 به عنوان دستیار آریگو ساكی كار كرد و توانست با این تیم به فینال جام جهانی 1994 در آمریكا برسد. در آنجا ایتالیا در ضربات پنالتی مغلوب تیم ملی فوتبال برزیل شد.

آنچلوتی در تابستان سال 1995برای اولین بار به عنوان سرمربی با رجینا در سری B قرارداد بست و در اولین سال حضورش موفق شد این تیم را راهی سری A كند. بعد از سپری شدن یك فصل در رجینا، در تابستان سال 1996 به پارما رفت. در اولین فصل حضور در پارما ( 97/1996) به طرزی باورنكردنی این تیم را به مقام نایب قهرمانی سری A رساند. در فوریه سال 1999 جانشین مارچلو لیپی در یوونتوس تورین شد كه در این تیم، موفقیتی در آن فصل كسب نكرده بود. آنچلوتی در یوونتوس نتوانست عنوان‌های ملی یا بین‌المللی مورد اتنظار را به دست آورد. وی برای این تیم جام یوفا اینترتوتو را درسال 1999 به ارمغان آورد و دوبار در سال‌های 2000 و 2001، این تیم را به نایب قهرمانی سری A رساند. وی در تابستان سال 2001 به دلیل عدم كسب نتایج مطلوب، دوباره جایش را به مارچلو لیپی داد.

 آ. ث. میلان

آنچلوتی در 5 نوامبر سال 2001 به جای فاتح تریك، سكان هدایت تیم پرآوازه آ. ث. میلان را به دست گرفت. در آن برهه از زمان، میلان گرفتار بحرانی شدید بود. او میلان را به نیمه نهایی جام یوفا در فصل 02/2001 رساند و فصل را با كسب مقام چهارم سری A به پایان رساند. پس از آن‌كه در شروع كار، به دلیل شیوه بازی دفاعی، به شدت مورد انتقادعلنی رئیس باشگاه، سیلویو برلوسكونی قرار گرفت، اما ارائه بازی‌های چشمگیر و سراسر نظم و انضباط،‌ احترام زیادی برایش به وجود آورد. برای فصل 03/2002 توانست دو بازیكن مهم به نام‌های آندره‌آ پیرلو و روی كاستا را به میلان بیاورد. به علاوه با هدایت وی، فیلیپو اینزاگی و آندره شوچنكو به یك زوج خط حمله قدرتمند تبدیل شدند.

 میلان در فصل 03/2002 در فینال لیگ قهرمانان اروپا در مقابل یوونتوس تورین قرار گرفت و توانست این تیم را در ضربات پنالتی 3 بر 2 مغلوب كند. چند روز بعد هم قهرمانی جام حذفی ایتالیا را به دست آورد. برای فصل 04/2003، كاكا، ستاره فوتبال برزیل با میلان قرارداد امضاء كرد. آنچلوتی با كاكا، به عنوان بازیكن كلیدی تیمش، میلان را در فصل 04/2003 به سوی قهرمانی سوپر جام اروپا و اسكودتو هدایت كرد.

در فصل بعد از آن (05/2004)، آنچلوتی دوباره میلان را به فینال لیگ قهرمانان اروپا رساند. بعد از برتری 3 بر 0 در نیمه اول،‌ تیم او در نیمه دوم برتری‌اش را از دست داد و پس از 90 دقیقه و تساوی 3 بر 3، در ضربات پنالتی، قهرمانی را به لیورپول انگلیس واگذار كرد. دو سال بعد، در فصل 07/2006، دوباره این دو تیم در فینال به هم رسیدند. این‌بار اما میلان موفق شد با دو گل فیلیپو اینزاگی، قهرمانی اروپا را از آن خود كند. این پیروزی وجهه شایان توجهی برای كارلو آنچلوتی به ارمغان آورد. وی در آغاز ماه جون سال 2007، قراردادش را با میلان تا سال 2010 تمدید كرد.

آنچلوتی با قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا در سال 2007، به جرگه كسانی پیوست كه هم به عنوان بازیكن و هم مربی، این افتخار را كسب كرده‌اند. چهار نفر دیگر عبارتند از میگوئل مونوز، جووانی تراپاتونی، یوهان كرایف و فرانك ریكارد.

با این قهرمانی، به علاوه وی در دایره كوچك مربیانی قرار گرفت كه دوبار صاحب این عنوان شده‌اند. دركنار آنچلوتی، ویسنته دل‌بوسكه،‌ اوتمار هیتزفلد و الكس فرگوسن دوبار قهرمان این جام شده‌اند.

افتخارات به عنوان بازیكن

در تیم ملی

تیم سوم جهان: 1990

در باشگاه

قهرمان جام حذفی: 1980، 1981، 1984، 1986
قهرمانی سری آ: 1983، 1988، 1992
قهرمانی سوپرجام ایتالیا: 1988
قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا: 1989، 1990
قهرمانی سوپرجام اروپا: 1989، 1990
قهرمانی جام باشگاه‌های جهان 1990

افتخارات به عنوان مربی

به عنوان كمك مربی تیم ملی

نایب قهرمان جهان در جام جهانی 1994 در آمریكا

به عنوان مربی باشگاهی

نایب قهرمان سری آ: 1997، 2000، 2001، 2005، 2006
قهرمان جام حذفی ایتالیا: 2003
قهرمان سری آ: 2004
قهرمان سوپرجام ایتالیا: 2004
نایب قهرمان سوپرجام ایتالیا: 2003
قهرمان جام یوفا اینترتوتو: 1999
نایب قهرمان لیگ قهرمانان اروپا: 2005
قهرمان لیگ قهرمانان اروپا: 2003، 2007
قهرمان سوپرجام اروپا: 2003، 2007
قهرمان جام باشگاه‌های جهان: 2007
نایب قهرمان جام باشگاه‌های جهان: 2003

عناوین شخصی به عنوان مربی

جایزه باشگاه فوتبال یوفا: مربی سال: 2003، 2007
برترین مربی باشگاهی جهان2007
ورد ساكر: مربی سال: 2003
ای. اس. ام: مربی سال اروپا: 2007
مربی سال ایتالیا: 2001، 2004