وقتی که مربی فوتبال شده اید باید همه چیزتان فوتبال باشد چون فوتبال همه چیز دارد.

جدول مسابقات آن ریاضی است.

جغرافیا در فوتبال این است که بدانیم شهرهای میلان، منچستر کجاست و برزیل در کدام قاره است.

تاریخ فوتبال این است که جام جهانی 1978 و…. در کجا برگزار شد و در چه تاریخی.

اخلاق آن بازی جوانمردانه است و صدها درس دیگر.

شما مربیان باید در همه حال به فکر یادگیری باشید و قبل از انجام تمرین شب قبل بدون استثنا باید مطالعه داشته باشید و روز تمرین زودتر از دیگران در زمین فوتبال باشید.

مربی خوب مربی است که بازیکنان آن در رختکن اعم از ذخیره و فیکس با هم و شانه به شانه نشسته باشند و در بیرون شانه به شانه راه بروند.

صحبتی که با تیم خود میکنید الزاما کمی واقعیت داشته باشد.

به بازیکنان خردسال خود بیشتر تقاط برتر آنان را بازگو کنید تا بتوانند از آنها استفاده کنند و در آن رابطه سخت کار کنید.

برای یادگیری مهارتها از سنین 6 تا 12 سالگی بسیار مناسب است.

سال های طلایی یادگیری 6 تا 8 سالگی است.

در پایان سال های 21 سالگی ساختار استخوانی و در سالهای 25 سالگی ساختار عضلانی کامل میشود پس در سال های پایین نباید فشار فیزیکی زیادی روی بازیکن باشد.

در سنین پایین تمرینات هوازی مناسب و مورد توجه باشد.

اگر مدام برنامه های تمرینی ود را تغییر دهید تا بازیکن را شاد نگه دارید این اشتباه بزرگی است و بازیکن بر اثر تکرار مداوم ورزیده میشود و مربیگری خوب براساس تکرار است و یادگیری بر اثر تکرار به دست می آید.

در انتخاب تیم نباید بر اساس شخصیت و احساسات عمل کنیم. یعنی اگر بازیکنی را دوست داریم و بازیکن دیگری بهتر از اوست بازیکن بهتر را انتخاب کنیم.

دوستان ، خانواده ، ولی و مدرسه می توانند روی بازیکن جوان اثر روانی و روحی داشته باشند.

اگر بازیکنی ظرف چند هفته افت زیادی داشته باشد باید فکر کنیم که حتما مشکلی دارد باید سعی کنیم آن مشکل را پیدا کنیم و به او کمک کنیم.

هر مربی که چشمش بسته است (کور است) نباید مربیگری کند یعنی مربی باید تمام مسایل حاشیه تیم خود را در نظر داشته باشد و رفت و آمد بازیکنان را زیر نظر داشته باشد.

اگر صبر داشته باشید شانس به موقع به شما روی می آورد.

برخی بازیکنان را می بینید که در تمرین خیلی خوب هستند و در بین شاگردان شما فرق بسیاری دارداین ملاک انتخاب نباید باشد بلکه اگر بازیکنی در مسابقه بخوبی از پس آن برآمد و خودش را نشان داد میشود روی آن حساب کرد بخاطر اینکه استرس در سنین پایین بسیار حایز اهمیت است و مسابقه استرس آور است.

ما باید تمرینات خودمان را که از مرحله یادگیری است به مرحله مهارت که آمادگی جهت مسابقه است را تداوم دهیم.

در مرحله یادگیری که تکنیک که مرحله پایه ای است را باید به بازیکن درست آموزش دهیم که با انجام تکنیک مناسب توپ را به سمت صحیح و مورد دلخواه حرکت دهد.

آن چیزی که برای شما خیلی مهم است این است که بچه ها را به فوتبال علاقه مند کنید و این علاقه مندی تداوم یابد.

من از آقای میشل پلاتینی پرسیدم چرا مربی نشده اشت او گفت : که در حین بازیگری کارهایی در فوتبال انجام داده ام که از چگونگی انجام آن بی اطلاع هستم. چون آنها در دوره های مربیگری شرکت نکرده اند و نمی توانند به صورت کلاسیک بچه های کوچک را آموزش دهند.

شما نباید با بازیکنان خردسال خود یکسان برخورد کنید چون بازیکنان از فرهنگ های مختلف خانوادگی—اجتماعی و اقلیمی به شما مراجعه میکنند.

مربی مدارس فوتبال اگر 30 دقیقه بازیکنان را دور زمین بدواند جایش داخل زندان است. پس ما فوتبال آموزش می دهیم یعنی بازی با توپ.

شما همیشه تمرین خود را با بچه ها با احساس خوب تمام کنید.

گاهی اوقات بعضی چیز ها خیلی ساده است اما آن چیزی که مهم است کار مربی است.مربی میتواند تیم خود را به شکل دلخواه در بیاورد.

تمرین بازیکن را میسازد و مسابقه گواهی است که تیم شما بازی کند.

مسابقه بازیکن و مربی را معرفی میکند.

شخصیت خود را جوری شکل بدهید که راحت بتوانید به آرزوها و اهداف تیمی خود برسید و به دنبال حاشیه نباشید.

بازی رو به جلو در فوتبال خیلی مهم است چون سریعتر به دروازه حریف می رسید و وقتی که به دروازه حریف رسیدیم یعنی خطر یعنی شانس گل بیشتر.