-         ماهيت تناوبي بازي حاكي از آن است كه دويدن با سرعت ثابت نمي تواند برنامه تمريني  (ويژه اي) براي آماده شدن بازيكن در فصل مسابقات فوتبال به شمار رود.

-         به طور ميانگين  هر تيم در هر بازي حدودآ 240 بار مالكيت توپ را به دست مي آورد و از هر 180 موقعيت يك گل به ثمر مي رسد.

-               بازيكن  حرفه اي در هر بازي حدود 10 تا 15 كيلومتر مي دود (دويدن – پريدن-  راه رفتن) .

-               در فوتباليست ها سطح كليكوژن پيش از بازي از بيشتر  رشته ها كم تر است .در نيمه اول تخليه گليكوژن صورت مي گيرد . ورزشكاران فوتباليست بازي را در حالت تقريبآ خالي از وجود گليكوژن عضلاني به پايان مي رسانند . حدودآ 67 درصد گليكوژن  عضلاني در نيمه نخست استفاده مي شود.

-               در آب و هواي معتدل 1 تا 5/2 كيلوگرم آب(در فوتبال) از وزن كم مي شود.

-               خستگي در فوتبال= كاهش كارايي ناشي از ناتواني در ادامه فعاليت  يا افت مقدار كار در پايان يك بازي .

-               كمبود گليكوژن ذخيره در عضلات بر دوهاي سرعتي تاثير فاحش تري دارد .

-               هيپوكسي ( كاهش قند خون ) يكي از عوامل اصلي خستگي در برخي از بازيكنان است .

-               مقدار بيشنه كربوهيدرات تقريبآ 120گرم در ساعت است .

-               شكل مطلوب  مصرف  نو شيدني 200 ميلي ليتر از محلول 5 تا 10 درصدي كربو هيدراتي –الكتروليكي بلافاصله پيش از مسابقه  و 1200 ميلي ليتر  از همان محلول در ساعت ، در فواصل معين در سرتا سر مسابقه نوشيده شود .

-               هواي گرم و مرطوب مايعات رقيق تر با محتواي كربوهيدرات كم (حداكثر 5 درصد).

-               كربوهيدرات (نان- غلات –ماكاروني –برنج –سيب زميني- ميوه ها و سبزيجات)

-               آمادگي در  فوتبال =  آمادگي جسماني ، فيزيولوژي ،مهارتي ، حركتي، رواني .

-               در شروع تمرين             ATP ، كراتين فسفات و گليكوژن براي سوختن در عضله به كار مي رود .

-               به طور شهودي و غير مستدل به نظر مي رسد هرچه استقامت  بيشتر باشد كار انجام شده و فرصت گل به ويژه در نيمه دوم بيشتر مي شود .

-               تارهاي عضلاني FT سرعتي و ST هوازي تقسيم مي شود كه در بين پستهاي مختلف(دروازه بان- مدافع كناري – مدافع وسط و....) مختلف و متفاوت است .

-               تقسيم بندي تمرين توسط بنگسبو= تمرينهاي هوازي ،بي هوازي قدرتي  و انعطاف پذيري .

-               سن  ملاك  نامناسبي براي تعيين شماره جلسات تمريني است زيرا  چنانكه مي دانيد ممكن است تفاوت هاي بسياري در رشد جسماني نوجوانان مختلف در دوره بلوغ  وجود داشته باشد .

-               تمرين با وزنه نتيجه مطلوبي در كاهش مصدوميت ها و تحمل فشار در بازي و درگيري ها دارد اما در افزايش مهارت هاي فوتبال  نقش چشم گيري ايفا نمي كند .

-               تحقيقات نشان  مي دهد = دروازه بانها توان هوازي كمتري نسبت به پستهاي ديگر دارند .