::تاریخچه ی فوتبال بارسلونا::

(فارســــــــــــــــــــی - Persian-Farsi)

تاریخچه اف سی بارسلونا
در تاریخ 29 نوامبر 1899، هانس گمپر به همراه یازده نفر از مشتاقان فوتبال، ورزشی كه در این قسمت از دنیا هنوز تا حد زیادی ناشناخته بود، باشگاه فوتبال اف سی بارسلونا را تاسیس كرد.او هرگز نمی توانست عظمتی را كه ابتكارش به آن تبدیل خواهد شد، تصور كند. اف سی بارسلونا در طی تاریخچه بیش از صدسالش، به طور ویژه ای در هر محیطی رشد كرده و به چیزی به مراتب فراتر از یك باشگاه تبدیل شده است تا شعار «فراتر از یك باشگاه» بارسا را به واقعیت تبدیل كند.بارسا برای میلیون ها نفر در سراسر دنیا، به سمبلی برای هویتشان، نه تنها در زمینه ورزش، بلكه در محدوده جامعه، سیاست و رسوم، تبدیل شده است. در طول سخت ترین دوره های زمانی، بارسا معیاری به عنوان مظهر كاتالونیا و اشتیاق مردم كاتالان برای آزادی بود. سمبلی كه تا امروز به سمت رابطه نزدیك تر با ویژگی باشگاه و اعضای آن پیش رفته است. بارسا درون بافت اسپانیا به عنوان یك باشگاه آزاد و دموكراتیك دیده می شود و در سراسر دنیا با اهداف دوستانه به ویژه در مورد كودكان، به وسیله ی توافق برای حمایت از یونیسف، شناخته شده است.در طی یك قرن كامل، اف سی بارسلونا از میان لحظات افتخار و رنج عبور كرده است. دوره هایی از درخشش و دوره هایی دیگر توام با موفقیت كمتر، پیروزی های حماسه آفرین و مغلوب شدن های همراه با فروتنی؛ اما تمام این لحظه های مختلف كمك كرده اند تا هویت باشگاهی را مشخص كنند كه در راستای طبیعت منحصر به فردش، در جهان بی همتا به شمار می آید.به دلیل وجود پیشینه بیشتر از صد سال، طبیعتا دوره های زیاد و گوناگونی در هر دو زمینه ورزشی و اجتماعی، وجود داشته است. درسال های آغازین تاسیس باشگاه (1899-1922)، تا ساخت ورزشگاه لس كرتس، بارسا باشگاهی به شمار می رفت كه باید خود را از تمام تیم های دیگر در بارسلونا متمایز كند و به همراه شهر به عنوان یك واحد كلی دست یابد. بارسا به زودی باشگاه اصلی در كاتالونیا شناخته شد و با حس هویت ملی كاتالان كه در حال رشد بود، متحد شد.


"اولین پیراهن بارسلونا"


از ابتدای تاسیس باشگاه بازیکنان این تیم پیراهنهایی به رنگ آبی-اناری و شورت سفید و ساق بند هایی به رنگ پیراهنشان را میپوشیدند.


"اولین بازی"

اولین بازی باشگاه بارسلون،با تیم مهاجران انگلیسی زبان این شهر در محلی به نام بونانوا که اکنون تورو پارک (Turo park) نامیده میشود انجام شد که در آن بازی تیم انگلیسیهای شهر موفق شد با یک گل بارسا را شکست دهد.



"اولین زمین باشگاه"
پس از چندی جمع دوستانه مدیران که همان بازیکنان بارسا بودند تصمیم به جستجوی محلی مناسب برای انجام بازیها و اقامت دائمی گرفتند و پس از انتخاب اولیه محلی در کنار هتل کازانووا، سرانجام در سال 1905 با خریداری زمینی واقع در کریر اینداستریا (carrer Indústria )، اولین زمین رسمی باشگاه را با گنجایش 6000 نفر و با دو ردیف صندلی، که در آن زمان جزء بهترینها بود به باشگاهی صاحب نام در اسپانیا تبدیل شدند.



"افتخارات اولیه"
و اما افتتاح زمین رسمی باشگاه سرآغازی بود بر کسب عناوین متعدد قهرمانی برای مردان جوان بارسا:


آنها با کسب عنوان قهرمانی کوپا ماکایا (Copa Macaya) در فصل 1902-1901 و قهرمانی ایالت کاتالان در سالهای 1905-1904 و 1909-1908 خودشان را به فوتبال اسپانیا شناساندند.


قهرمانیهای بارسا در ایالت کاتالان پس از آن به صورت سریال وار تا سال 1922 ادامه داشت و بارسا به دوران طلائی خود رسیده بود،و مردان آبی و اناری تنها در 2 فصل موفق به قهرمانی نشدند.


بارسلونا در لیگ سراسری اسپانیا نیز در همان اوایل شکل گیری به عنوان پر افتخار ترین تیم شناخته شد و موفق شد تا پایان سال 1922 کاپ قهرمانی این مسابقات را پنج بار بالای سر ببرد و مقبولیتی عظیم در میان فوتبالدوستان اسپانیایی کسب کند.





از لس كرتس تا نیوكمپ (1957-1922)،


باشگاه وارد دوره ی متفاوتش شد. کانون هوادارانش برای اولین بار 10.000 عضو پذیرفت و این در حالی بود كه فوتبال به یك پدیده تبدیل شد و شكل حرفه ای به خود گرفت؛ و این در سال هایی بود كه اسطوره هایی چون آلكانتارا و سامیتیر پدید آمدند. اما به علت مشكلات اصلی و جنگ غیر نظامی و درون كشوری اسپانیا و دوران پس از جنگ، باشگاه مجبور بود تا از عهده شرایط ناخوشایند بر آید. از جمله این ناملایمتی ها، ترور رئیس باشگاه، خوزه سونیول در سال 1936 بود. كسی كه بیش از همه شعار «ورزش و شهروندی» را رواج داده بود. اما باشگاه به بقایش ادامه داد و دوره ای از بهسازی های ورزشی و اجتماعی به شكل نیوكمپ شكل گرفت كه این پیامد با آمدن لادیسلاو كوبالا كه به شدت تاثیر گذار بود، مصادف شد.



از تاسیس نیوكمپ تا جشن هفتاد و پنجمین سالگرد (1957-1974)،

بارسا از نتایج متوسطی كه به دست آورد، رنج برد اما با موجودیتی كه یكپارچه شده بود و با رشد دائم اعضا و یك بهبود آهسته اما پیوسته، علیرغم بداقبالی ها، همراه بود. یك هیجان خاص كه برای اولین بار در عبارت «بارسا، بیش تر از یك باشگاه» ظاهر شد، توسط مدیر باشگاه نارسیس دِ كارراس اعلام شد. انجمنی كه تحت مدیریت آگوستی مونتال اداره می شد، بازیكنی را به بارسا آورد كه تاریخ باشگاه را عوض كرد، یوهان كرایف.



از جشن هفتاد و پنجمین سالگرد تا جام اروپایی (1974-1992)،


باشگاه شاهد تبدیل گفتگوی باشگاه ها به دموكراسی بود. شروع مدیریت بلند مدت خوزه لوئیس نونیز، توسعه نیوكمپ در شرایط جام جهانی 1982 و پیروزی جام برندگان جام در سال 1979، یك موفقیت بزرگ نه تنها در عرصه ورزش، بلكه در در اجتماع، به همراه افزایش چشمگیر و مثال زدنی پشتیبانان بارسا، اتحاد پرچم كاتالان و بارسلونا را به اروپا نمایاند. كرایف بازگشت، این بار به عنوان مربی و چیزی را كه بعد ها با نام «تیم رویایی» (Dream Team) شناخته شد، به وجود آورد كه افتخار نهایی و شكوهمندش فتح جام اروپایی در ومبلی (1996) بود كه به لطف گل معروف كومان به دست آمد.


از ومبلی تا پاریس (1992-2006)،

زمانی بود كه جدیدترین پیشرفت اخیر باشگاه میان دو عدد از بزرگترین دستاوردهایش رخ داد. قهرمانی در اروپا! دوره طولانی ریاست خوزه لوئیس نونیز به پایان رسیده بود و باشگاه بهترین پتانسیلش را در طی جشن یك صد سالگی خود نشان داد. در ادامه ی مدیریت خوان گاسپارت (2000-2003)، انتخابات ژوئن 2003 خوان لاپورتا را به دفتر ریاست آورد و موجب گسترش اجتماعی جدیدی شد كه با به دست آوردن 150.000 عضو و موفقیت های بیشتر در زمین بازی از جمله دو عنوان لالیگا و بردن لیگ قهرمانان در پاریس همراه بود.ابهت باشگاه فوتبال بارسلونا، به همراه فاكتورهای بسیار زیاد دیگر، به وسیله ی لیست افتخارات تحسین برانگیزش تعریف شده است. تعداد كمی از باشگاه های سرتاسر دنیا، موفقیت هایی تا این حد گوناگون را به دست آورده اند. جام میان قاره ای، تنها جایزه پیروزی است كه تاكنون به موزه ی باشگاه راه نیافته است؛ بنابراین دو جام اروپایی كه در ومبلی (1992) و پاریس (2006) فتح شده اند، بزرگترین سربلندی و لذت باشگاه باقی مانده اند. این ها بهترین لحظات بارسا در صحنه قاره ای هستند. اما باشگاه، این افتخار را نیز به همراه خود دارد كه تنها تیمی است كه در تمام دوره های رقابت ها میان باشگاه های اروپایی، از زمانی كه برای اولین بار در سال 1955 به وجود آمده، حضور داشته است. موفقیت های زیاد بارسلونا در اروپا شامل شناخته شدن به عنوان «پادشاه جام برندگان جام»، به علت ركورد فتح این عنوان در 4 دوره، نیز می شود.به علاوه، اف سی بارسلونا، 3 بار جام جوانمردی Fairs Cup ( تورنومنتی كه اکنون به عنوان جام یوفا شناخته می شود) را نیز در سال های 1958، 1960 و 1966 كسب كرده است. در سال 1971، بارسا جایزه ویژه برد مسابقه ای را كسب كرد كه میان خودشان، به عنوان اولین پیروز این رقابت ها و لیدز یونایتد، به عنوان آخرین پیروز این رقابت ها، برگزار شد. اما بارسا نه تنها اروپا را بلكه رقابت های اسپانیایی به ویژه جام ملی (حذفی)، Copa del Rey، را كه 24 بار و بیشتر از سایر باشگاه ها فتح كرده اند، تحت نفوذ دارد.لیگ اسپانیا به طور مرسوم یكی از رقابت هایی است كه بردنش برای بارسا جزء سخت ترین ها به شمار می رود. اما به لطف ویژه برخی از فصل های دهه 1990، دهه ای كه در آن 6 قهرمانی به دست آمد و دو قهرمانی دیگر در طی دو سال، باشگاه فوتبال بارسلونا تا كنون 18 بار عنوان قهرمانی لالیگا را به دست آورده است

 
/////////////////////////////////////////////////////////////
::خلاصه ی تاریخچه ی باشگاه ::
(فارســــی)
 
نام: FCBarcelona
لقب: Blaugrana (آبی و اناری)
سال تاسیس: 1899
ورزشگاه: Nou Camp
گنجایش: 120.000 نفر
سایت رسمی باشگاه: http://www.fcbarcelona.com
شماره تماس روابط عمومی باشگاه: 0034934963600رنگ پیراهن: آبی و اناری

 

- تاسیس باشگاه:

 

بیش از یک قرن پیش کسی فکرش را هم نمی کرد، تیمی که یک کشاورز محلی را به عنوان نخستین دروازه بانش برگزیده، روزی خود را به عنوان یک قطب فوتبال جهان معرفی کند. آن زمان مسئولان تیم به کشاورز اجازه دادند تا گوسفندانش را در زمین بازی چرا دهد تا از پرداخت پول برای کوتاه کردن چمن ورزشگاه خلاص شوند. ولی امروز هیچ باشگاهیی در دنیا برای جذب این همه تماشاگر برای هر بازی و رکورد فروش بلیط به گرد پای "بارکا" هم نمی رسد. باشگاهی که سابقه حضورش در لالیگا از رئال هم بیشتر است.

در 22 نوامبر 1877 هانس گمپر به دنیا آمد. وی که مجنون فوتبال بود, در سال 1897 از سوئیس که در آنجا مشغول به تجارت بود, به بارسلونا رفت و زندگی جدید خود را در آنجا آغاز کرد. ولی در آن زمان در اسپانیا کسی از فوتبال چیزی نمی دانست اما او قصد نداشت ورزش مورد علاقه خود را از بدهد, بنابراین او در 22 اکتبر 1899 مطلبی در روزنامه اصلی کاتالانیا نوشت و از کسانی که علاقه مند به فوتبال بودند, دعوت به همکاری کرد.
به این ترتیب باشگاهی به نام de futbol barcelona تاسیس شد. تاسیس باشگاه اسپانیایی بارسلونا جرقه ای برای تاسیس باشگاه های دیگر در همان سال بود. فرانکفورت, وردربرمن, آث میلان, راپیدوین و ...

در ابتدا هانس گمپر بهترین بازیکن تیم بود. او از سال 1901 تا 1903 که برای بارسلونا شوت زد, 103 گل به ثمر رساند. او نام خود را از هانس به خوان تغییر داد, چون خوان نامی اسپانیایی بود. خوان تا سال 1930 پنج بار به عنوان رئیس باشگاه انتخاب شد.

در سال 1922 که بارسا اولین ورزشگاه خود را ساخت, 10 هزار نفر عضو باشگاه بودند و بارسا توانست با پول حاصله بازیکنان معروفی را خریداری نماید. بارسا روز به روز پیشرفت می کرد و بازیکنان سطح اول می خرید.
بارسا در سال 1951 یک بازیکن مجاری با نام "لایدسلاو کوبالا" خرید که توانست در آن فصل 24 گل برای بارسلونا به ثمر برساند. او 3 بازی برای مجارستان, 19 بازی برای اسپانیا و 6 بازی برای چک انجام داد و تنها بازیکنی بود که برای سه ملیت بازی کرد!

- مادرید، مظهر دروغ، خیانت و نامردی!

 

در سال 1943 بارسلونا از همه سو مورد هجوم قرار گرفت. در این سال بارسا در بازی رفت مرحله نیمه نهایی جام حذفی در خانه خود 3 بر 0 رئال مادرید را شکست داد اما پیش از آغاز بازی برگشت در مادرید یک گروه امنیتی و نظامی با ورود به زمین مسابقه تیم را وادار به باخت 11 بر 1 در بازی برگشت کردند. و این یک اتفاق نادر و عجیب در تاریخ ورزش اسپانیا و برگی دیگر از جنایات دولت اسپانیا و حامیان اصلی تیم سلطنتی رئال مادرید بود.

10 سال بعد بارسلونا با دی استفانو نابغه آرژانتینی قراردادی امضا کرد. اما سانتیاگو برنابئو که قصد داشت این بازیکن را به هر شکل ممکن به مادرید بیاورد, با استفاده از اهرم دولتی فدراسیون فوتبال اسپانیا را وادار به تصمیم گیری عجیبی کرد.
بر اساس این تصمیم فدراسیون فوتبال اسپانیا اعلام کرد که دی استفانو باید با هر دو باشگاه قرارداد امضا کند و به تناوب هر فصل را در یکی از دو باشگاه سپری نماید. مرحله بعدی این طرح وادار کردن مدیر دست نشانده بارسلونا به فسخ قرار داد دی استفانو بود. به این ترتیب دی استفانو تمام و کمال از چنگ بارسلونا بیرون کشیده شد.

در دهه 40 و 50 میلادی بارسلونا به تیم 5 جامی معروف شده بود. زیرا با داشتن بازیکنان سطح اول اروپا, در فاصله سالهای 1945 تا 1953 پنج بار قهرمان باشگاههای اسپانیا شد.در همین حین جمعیت اعضای باشگاه هم افزایش یافت و ورزشگاه 30000 نفری دیگر جوابگوی این تیم نبود. بنابراین آنها اقدام به ساخت استادیوم جدید خود یعنی نیوکمپ نمودند. سانتیر معمار و مجری این طرح همیشه در یاد کاتالانها زنده است!

آبی و اناری ها تا سال 1979 صبر کردند تا سرانجام با فتح جام برندگان جام باشگاههای اروپا نخستین عنوان اروپایی خود را به دست بیاورند. درآمد فراوان و طرفداران بیشمار و اعتبار تازه ای که از این پس نصیب بارسلونا شد, دقیقا در راستای اهداف بلند پروازانه کاتالانها بود.

ستارگان بارسا :

 

بارسلونا با به خدمت گرفتن ابر ستاره هایی چون یوهان کرایف و مارادونا و ریوالدو, 3 بار رکورد جهانی نقل و انتقالات را ظرف دو دهه شکست.

مارادونا و شوستر آلمانی بارسلونا را در سال 1983 قهرمان جام حذفی باشگاههای اسپانیا کردند. این اتفاق در حالی رخ داد که در فاصله سالهای 1982 تا 86 تیم های اهل ایالت باسک با نام های رئال سوسیداد و اتلتیکو بیلبائو با خیزش خود قدرت را در اسپانیا قبضه کرده بودند.
اما بارسا 3 سال بعد به رهبری تری ونه بلز انگلیسی در آستانه نخستین فتح جام قهرمانی باشگاههای اروپا در مقابل استادو بخارست شکست خورد.

در ماه ژوون سال 1987, یوهان کرایف سرمربی بارسلونا شد. او با مدیریت خارق العاده اش پر شکوه ترین دوران بارسلونا را خلق کرد. تیم رویایی کرایف متشکل از استیچکف و کومان و ساریناس و زوبی زارتا و روماریو 4 فصل پیاپی از سال 1991 تا 1994 قهرمان باشگاههای اسپانیا شد و نخستین مقام قهرمانی جام باشگاههای اروپا در سال 1992 با غلبه بر سمپدوریای ایتالیا بدست آورد.

در سال 1996, سر بابی رابسون رونالدو را به بارسا آورد و توانست جام برندگان باشگاههای اروپا را با آبی واناری ها فتح کند, اما جای خود را به لوئیز ونگال هلندی که با آژاکس فاتح جام باشگاههای اروپا و جام بین قاره ای شده بود, داد.

 

ونگال در سطح جام باشگاههای اروپا موفق نبود, اما با تاکتیک های مدرن خود 2 سال پیاپی در باشگاههای اسپانیا قهرمان شد.
با توجه به حضور ونگال وی این تیم را دگرگون ساخت و بازیکنان اسپانیایی را به شیوه دیکتاتور گونه ای کنار گذاشت و ستاره های هلندی مثل فیلیپ کوکو و پاتریک کلایورت و زندن را جایگزین آنها کرد. اما مسلم بود که این جا به جایی ها یک حد و اندازه بر پیکره این تیم ضربه می زند و بدین ترتیب بارسا رو به ضعف نهاد و در چند فصل اخیر نیز باشگاه هدف خاصی دنبال کرده است و در فصل جاری با فرانک ریکارد سرمربی اسبق تیم ملی هلند سرانجام توانست نتایج ضعیف چند فصل اخیر را جبران کند زیرا خوان لاپورتا رئیس جدید باشگاه و ستاره برزیلی خود یعنی رونالدینهو می توانند, تحول خاصی را دراین تیم ایجاد کنند.

- خوان لاپورتا، فرشته نجات!

خوان لاپورتا وکیل و مشاور حقوقی است که اکنون سی و پنجمین رئیس باشگاه بارسلونا است. او لیسانس خود را از دانشگاه بارسلونا در رشته حقوق دریافت کرده و از کودکی هوادار سرسخت بارسلونا بوده است. لاپورتا وکیلی کار کشته و موفق است و از سال 1997 کار مشاوره حقوقی با بارسلونا را آغاز کرد. او پرونده رسیدگی به مشکلات حقوقی باشگاه را در زمان ریاست خوزه لوئیز نونز به عهده داشت. وی دارای 3 فرزند می باشد.

 

 فرانک ریکارد، مغز متفکر!

تجربه مربیگری ریکارد به اندازه تجربه اش در بازیگری نیست. او مدت کوتاهی پس از آویزان کردن کفشهایش سرمربی تیم ملی هلند شد. او در واقع وارث تیمی بود که در جام جهانی ۱۹۹۸ به مرحله نیمه نهایی رسیده بود. تیم واقعی ریکارد همان تیمی بود که در جام ملت های اروپای 2000 زیباترین بازیها را از خود به نمایش می گذاشت و تیم های قدرتمندی چون فرانسه و چک و یوگوسلاوی را شکست داده بود ولی سرانجام در نیمه نهایی با بدشانسی محض و بی نظیر در تاریخ فوتبال از رسیدن به دیدار نهایی باز ماند و به مقام سومی بسنده کرد.
پس از آن ریکارد هدایت تیم اسپارتا روتردام را به عهده گرفت ولی در این تیم به هیچ وجه موفق نبود، اگرچه شاید امروز دیگر کسی فرانک را در ناکامیهای اسپارتا مقصر نداند! وی پس از جدایی از این تیم جانشین آنتیچ مربی اسبق بارسا شد.

در فصل 2003-2004 بارسا فصل را به خوبی آغاز نکرد تا جایی که در اواسط فصل در رتبه 12 جای داشت و ریکارد هم بر روی لبه تیغ حرکت می کرد. لاپورتا اصلا دوست نداشت با این همه سرمایه گذاری و در اولین فصل حضور خود به عنوان رئیس باشگاه فصل بدی را بگذراند.
اما این پایان کار نبود و بارسا توانست در نیم فصل دوم بسیار عالی ظاهر شده و با 9 برد پیاپی رکورد بردهای پیاپی لیگ اسپانیا را از آن خود کرد، تا به مقام سوم برسد. در آن موقع که بارسا در رده سوم بود, والنسیا که تقریبا مقام اولی خود را مسجلکرده بود در صدر قرار داشت و رئال در رده دوم بود.
حالا مانده بود بازی El Classico بین رئال و بارسا که این بازی در نهایت 2 بر 1 به سود بارسلونا پایان یافت تا بارسا رئال مادرید را هم کنار بزند و در نهایت در رده دوم لالیگا قرار گیرد.

ولی این تازه شروع موفقیت های ریکارد در بارسا بود. در فصل 2004 - 2005 بارسا تحت مربیگری فرانک ریکارد در حالی که یکی از زیباترین بازیهای دوران خود را به نمایش می گذاشت و هر دو خصوصیت فوتبال زیبا و کسب نتیجه مطلوب را به خوبی در بر داشت، در شرایطی که تقریبا تمام فصل را در صدر جدول لالگیا بود، موفق شد مقتدرانه پس از 6 سال قهرمان لیگ سراسری باشگاه های اسپانیا، لالیگا شود..