فوتبال مثل هر ورزش دیگری برد و باخت دارد. افراد کمی تساوی را دوست دارند اما تساوی را به شکست ترجیح می دهند. خواسته تمام بازیکنان این است که برنده شوند.که اگر اینگونه نباشد رقابت معنایی نخواهد داشت. چرا انسان خودش را به زحمت بیاندازد،از خود گذشتگی کند،تمرین کند،تقلاکنداگر هیچ برتری در کار نباشد.چرا جسم ،روح و ذهن خودتان را تحت فشار تمرینات قرار دهید،تقلا و تلاش کنید وقتی قرار نیست اول شوید؟بسیاری از مربیان درباره عملکرد برای برنده شدن سخن می گویند اما برنده شدن در واقع چیست؟برنده کیست؟و آیا مربی می خواهد خودش برنده شود یا تیمش؟این دو بایکدیگر متفاوت هستند.برنده شدن به معنای موفق شدن است اما با این معنا که بردن به معنای از بین بردن تیم مقابل است و اگر بردن اولین نقطه تمرکز یک مربی باشدزمانیکه تیم می بازد به معنای این است که از هم پاشیده  و از بین رفته است. از سوی دیگر برنده کسی است که چیزی را به دست می آورد خصوصا از طریق تلاش ،لیاقت و شایستگی. تیم برنده تیمی است که به خاطر داشتن همکاری و تعاون و ارزشهای درونی به پیروزی رسیده است.پس هر وقت وارد زمین شدید بدانید که شانس برنده شدن شما 50ـ50است.برای داشتن یک تیم آمادگی جسمی و تکنیکی دو عامل حیاتی هستند.اما امکان پیروزی بیشتر بازی ذهنی است . بردن به معنای ضربه زده به دیگران نیست و اگر این جمله تعریف شما از بردن است شما همیشه یک بازنده خواهید بود. شکست فرصتی است برای این که بدانید چه کسی هستید و در کجا قرار دارید. اگر شما در نیمه اول شکست بخوریدو بتوانید خودتان را به جای آنکه ناراحت شده و اعضای تیم تان را با حریف مقایسه کنید با نحوه پیشرفت بازی وفق داده به خودتان انرژی بدهید و استقامت کنیدآنگاه شما گروهی ازبازیکنانی را خواهید داشت که برای برنده شدن تلاش می کنند.
یک تیم برنده برای تک تک اعضای تیمش ارزش قائل شده و اینگونه است که خیلی کم اتفاق می افتد که شکست بخورد.