يک فوتباليست زماني مي تواند ويژگي هاي تکنيکي و آگاهي هاي تاکتيکي خود را نمايش دهد که در شرايط مطلوب بدني باشد. 
سلامتي يک فوتباليست موضوعي بسيار ظريف و ابزار اصلي او است که غالبا آن را فراموش مي کند. خلاصه اينکه بايد به توصيه هاي پزشک باشگاه عمل کرد. وقتي او بازيکني را که از جراحت خود بهبودي کامل نيافته است از بازي منع مي کند، خلاف عقيده او عمل نشود. اگر بازيکن مراحل آمادگي خود را طي نکند، مجددا افت کرده و فرصتي چند هفته اي را از دست مي دهد.
بنابراين سلامتي بدن، تغذيه و بهداشت جسماني بازيکن براي بازده ورزشي بهتر او اهميت دارد. قبل از مسابقه در هيچ چيز افراط نکنيد، زيرا کارائي شما را در زمين کاهش مي دهد.

بهداشت بدن

فوتباليست هميشه بايد از پاهاي خود مواظبت کند. استحمام هفتگي با محلول ضد عفوني کننده، خستگي پاها را که ناشي از استودها و ضربات مکرر مي باشد رفع مي کند. ناخن هاي انگشتان پا را بايد طوري کوتاه کرد که نه در گوشت فرو روند و نه به نوک کفش برخورد کنند. در صورتي که پاي شما ميخچه در آورده است، حتما به دکتر پوست مراجعه کنيد .
در طول مسابقات دوش آب گرم بهتر از سرد آن است، زيرا سرما کارائي عضلات را کم مي کند. براي تمدد اعصاب متناوبا از دوش سرد و گرم استفاده کنيد. 
در طول مسابقات هرگز بدن خود را در معرض آفتاب قرار ندهيد.

آسيب ديدگي شايع در فوتبال

بعضي آسيب ديدگي ها که به ويژه زياد هم هستند ، براي همه فوتباليست ها پيش مي آيند . آنها علت ، علامت ، عواقب و معالجه دارند.