انواع دیگر شیوه های بازی


شیوه های بازی دیگری وجود دارند که شهرت کمتری دارند و کمابیش در بعضی موقعیت های بازی مورد استفاده قرار می گیرند . اگر آنها هر کدام شیوه بازی مستقلی ، مانند شیوه 3- 3 – 4 نیستند ، بیشتر به نوعی تاکتیک شبیه هستند.

بازی جمعی

انجام این بازی احتمال خطر دارد .
مدافعین از کمترین حالت به وجود آمده استفاده کرده و به طور اصولی پیشروی می کنند تا تعداد بازیکنان را در حمله زیاد کنند . در این لحظه مهاجمین جای مدافعین را می گیرند .
این شیوه که آمادگی بدنی زیادی را طلب می کند ، موجب انجام بازی پر تحرک خواهد شد . در دقایق آخر بازی ، و در شرایطی که تیم بازنده شده است ، بسیاری تیم ها به منظور دستیابی به گل ، حمله ای گروهی انجام می دهند .
بازی جمعی که غالبا با عنوان همه برای حمله ، همه برای دفاع مطرح می شود ، نه تنها نیاز به زیرکی و پیشدستی بازیکن بر حریف در جاگیری ها دارد ، بلکه تکامل و تعدد وظایف فوتبالیست را نیز طلب می کند .

دفاع منطقه ای ، فردی و مختلط

دفاع منطقه ای


هر بازیکن مسئول منطقه خود است و به محض اینکه توپ وارد منطقه او می شود دفاع خود را بدون درگیری با حریف آغاز می کند . تسلط دفاعی مدافعین این امکان را برای آنها بوجود می آورد که در مجموع بدون انجام یارگیری فردی ، حریف را کنترل کنند .

دفاع فردی


هر مدافع مسئولیت یکی از مهاجمان حریف را به عهده می گیرد . هدف ساده است : جلوگیری از قدرت نمائی حریف.

دفاع مختلط


ترکیبی از دفاع فردی و منطقه ای می باشد . مدافع در حالی که یارگیری فردی انجام می دهد ، از منطقه خود نیز حفاظت می کند .
شیوه های بازی تحول یافته و خواهند یافت . تا زمانی که فوتبال زنده است ، شیوه های بازی هم وجود دارند . اگر آنها را خوب درک کرده و اجرا کنیم ، تمام تاکتیک های آنها موثر خواهند بود .