آموزش مربیگری فوتبال و فوتسال و داوری

استقامت عمومی : ظرفیت اجرای فعالیت که بیشتر گروهای عضلانی و سیستمهای ( عصبی مرکزی عصبی عضلانی و قلبی تنفسی ) را برای مدت طولانی در بر می گیرد.هر ورزشکار به استقامت عمومی نیاز دارد چون رابطه قویی بین استقامت عمومی و استقامت ویژه وجود دارد این اصل در ورزشهای استقامتی بیشتر سادق است.هر چه استقامت ویژه ورزشکار برپایه اسنقامت عمومی محکم و قویی پایه ریزی شود ورزشکار به راحتی می تواند بر عوامل استرس زای تمرین و مسابقه را غلبه کند.

استقامت ویژه: هر رشته وررزشی استقامت ویژه خاص خود را دارد.اما حود استقامت ویژه بر سه نوع است

۱-استقامت بلند مدت : بیشتر از ۸ دقیقه به طول می انجامد.

۲-استقامت میان مدت :بین ۲ تا ۶ دقیقه به طول می انجامد.

۳- استقامت کوتاه مدت :۴۵ ثانیه تا ۲ دقیقه به طول می انجامد.

میتوان استقامت را به شکل استقامت هوازی و استقامت بی هوازی تقسیم کرد.

تکاتی در مورد توسعه استقامت هوازی

- شدت تمرین را زیر ۷۰ درصد سرعت بیشینه خود قرار دهید.(ضربتن قلب ۱۴۰ تا ۱۶۴)

-تکرارها بین ۳تا ۱۰ باشد.

- بیش از ۴ دقیقه بین هر تکرار استراحت نکنید

- از استراحت فعال استفاده کنید.

- تکرار ها را بر مبنایی بدن خود طراحی نماید.

نکاتی در مورد بهبود استقامت بی هوازی

- شدت بین  ۹۰ تا ۹۵  درصد.

- مدت فعالیت بین ۵ تا ۱۲۰ ثانیه.

-مدت استراحت بین ۲ تا ۱۰ دقیقه. استراحت فعال توصیه می شود.

- تعداد تکرارها نباید زیاد باشد.